Wino alzackie (franc. Vin d'Alsace; niem.: Elsässer Wein) jest produkowane w regionie Alzacja we Francji. Jest to przeważnie wino białe. Ze względu na wpływy germańskie, jest to jedyny region Appellation d'Origine Contrôlée we Francji, w którym produkuje się głównie wina szczepowe, zazwyczaj z odmian podobnych do tych stosowanych w winach niemieckich. Wraz z Austrią i Niemcami produkuje jedne z najbardziej znanych na świecie wytrawnych Rieslingów, a także bardzo aromatyczne wina Gewürztraminer. Wina produkowane są z trzema różnymi AOC: Alsace AOC dla win białych, różowych i czerwonych, Alsace Grand Cru AOC dla białych win z niektórych sklasyfikowanych winnic oraz Crémant d'Alsace AOC dla win musujących. Produkowane są zarówno wytrawne, jak i słodkie wina białe.
W 2006 roku winorośl uprawiano na 15 298 hektarach w 119 wsiach w Alzacji i wyprodukowano 111,3 mln litrów wina, co odpowiada 148,4 mln butelek o pojemności 750 ml, generując 478,8 mln euro przychodu. 78% powierzchni winnic zostało zaklasyfikowanych do produkcji win AOC Alsace, 4% do AOC Alsace Grand Cru, a 18% do AOC Crémant d'Alsace. Około 90% produkowanego wina jest białe. 25% produkcji jest eksportowane, a pięć największych rynków eksportowych alzackiego wina niemusującego pod względem wielkości to Belgia, Holandia, Niemcy, Dania i Stany Zjednoczone.
Istotny wpływ na historię alzackiego wina miały wielokrotne zmiany narodowości regionu Alzacji, który kilkakrotnie w historii przechodził z Francji do Niemiec i vice versa. We wczesnej historii alzackiego przemysłu winiarskiego wina były sprzedawane razem z innymi niemieckimi winami, ponieważ Ren zapewniał środki do transportu win. Przez większą część okresu po II wojnie światowej style win w Alzacji i Niemczech różniły się, ponieważ wina alzackie pozostawały w pełni sfermentowane, czyli wytrawne, w dużej mierze dlatego, że miały być łączone z jedzeniem. W tej samej epoce Alzacja również doświadczyła dążenia do wyższej jakości, co doprowadziło do przyznania statusu AOC. W ostatnich dziesięcioleciach różnica między Alzacją a Niemcami zmniejszyła się, ponieważ niemieckie wina stały się bardziej suche i mocniejsze, podczas gdy wiele win alzackich stało się słodszych, a wina z późnych zbiorów i wina deserowe zostały „odkryte na nowo” w Alzacji od czasów wprowadzenia oznaczeń VT i SGN w 1983 roku.
Całkowita powierzchnia winnic w Alzacji wzrosła w ciągu ostatnich dziesięcioleci, chociaż całkowita powierzchnia francuskich winnic zmniejszyła się. W 1967 r. było 9400 ha alzackich winnic, w 1982 r. 11 750 ha, a w 2007 r. 15 300 ha. W tym samym czasie spośród odmian najbardziej wzrosła Pinot gris, z 4% do 15% powierzchni winnicy, podczas gdy Sylvaner zmniejszyła się najbardziej.
Geografię obszaru uprawy winorośli w Alzacji wyznaczają dwa główne czynniki: Wogezy na zachodzie i Ren na wschodzie. Winnice są skupione w wąskim pasie, biegnącym mniej więcej w kierunku północ-południe, na niższych wschodnich zboczach Wogezów, na wysokości 175-420 m. Wysokości te zapewniają dobrą równowagę między temperaturą, drenażem i nasłonecznieniem w warunkach wzrostu Alzacji. Ze względu na przeważające wiatry zachodnie, Wogezy chronią Alzację przed deszczem i wpływem morza, dlatego region jest raczej suchy i słoneczny. Opady deszczu w Colmar wynoszą 500 mm, co czyni to miasto najbardziej suchym miastem w całej Francji. Intensywność opadów jest jednak zależna od danego miejsca. Podczas gdy zbocze w dół Wogezów jest na ogół skierowane na wschód, wiele z najlepszych miejsc jest zwróconych w kierunku południowo-zachodnim i południowo-wschodnim i korzysta z dodatkowego nasłonecznienia.
Geologia Alzacji jest dość zróżnicowana, w winnicach występuje wiele różnych rodzajów gleb. Gleby Alzacji są wynikiem jej położenia na uskoku geologicznym. Alzacja jako całość położona jest w zachodniej części Graben Renu, co jest wynikiem dwóch systemów równoległych uskoków, z opadającym blokiem między Wogezami a Szwarcwaldem.
Prawie wszystkie wina są białe, z wyjątkiem tych wytwarzanych z szczepu Pinot noir, które są bladoczerwone, często różowe, rzadko czerwone (np. Rouge d'Ottrott). Produkowane są również wina musujące znane jako Crémant d'Alsace. Większość białych win alzackich wytwarzana jest z aromatycznych odmian winogron, dlatego wiele charakterystycznych win alzackich jest aromatycznych, kwiatowych i pikantnych. Ponieważ bardzo rzadko mają aromat dębowej beczki, ich charakter jest bardzo czysty. Tradycyjnie wszystkie wina alzackie były wytrawne (co kiedyś odróżniało je od win niemieckich, z którymi dzielą wiele odmian winogron), ale ambicja produkowania win o bardziej intensywnym i owocowym charakterze skłoniła niektórych producentów do produkcji win z zawartością cukru resztkowego. Ponieważ nie ma oficjalnego oznakowania, które odróżniałoby wina całkowicie wytrawne od wytrawnych (lub nawet półsłodkich), czasami powodowało to pewne zamieszanie wśród konsumentów. Częściej znajduje się cukier resztkowy w Gewürztraminer i Pinot gris, które osiągają wyższą naturalną zawartość cukru w momencie dojrzałości, niż w Rieslingu, Muskacie czy Sylvanerze. Zwykle istnieje „styl domowy” w odniesieniu do cukru resztkowego, tj. Niektórzy producenci produkują wyłącznie wina całkowicie wytrawne, z wyjątkiem win w stylu deserowym.
Prawie cała produkcja w Alzacji dotyczy wina AOC, ponieważ nie ma regionu Vin de pays obejmującego Alzację. Tak więc jedyną alternatywą dla produkcji wina AOC jest produkowanie Vin de table, co oznacza, że nie można zidentyfikować żadnych odmian winogron, regionu pochodzenia ani rocznika.
