"Krótka" historia Szampana

Szampan to szczególny rodzaj wina musującego. Nazwę swą zawdzięcza Szampanii, regionowi w północno-wschodniej Francji, głównemu miejscu jego produkcji. Legenda głosi, że gdy pewnego dnia francuski mnich (Pierre Pérignon) odkrył w swojej piwniczce roztrzaskane butelki wina, otworzył jedną z ocalonych butelek. Gdy poczuł doskonały smak i delikatne bąbelki, zaskoczony miał wykrzyknąć: „Piję gwiazdy!”. Przyczyna musowania wina długo pozostawała nieznana, a wino nazywano "diabelskim trunkiem",  z powodu wybuchających butelek lub wystrzeliwanych pod ciśnieniem korków.

Mało osób wie, że pomysłodawcą dodawania do wina niewielkiej ilości cukru był Christopher Merret. Dzięki tej metodzie możliwe było przekształcenie zwykłego wina w wino musujące. Merret opracował też butelkę ze szkła wzmocnionego domieszkami żelaza, manganu i węgla, która nadawała się do przechowywania wina musującego. Mnich Pérignon skorzystał z odkryć Merret'a, ponad to wprowadził używanie korka z dębu, przywiązanego do butelki.

Kolejne losy Champagne związane były z kobietą owdowiałą w wieku 27 lat, która postanowiła sama zająć się produkcją wina. Wdowa Cliquote nie tylko stanęła na wysokości zadania utrzymując projekt męża, ale unowocześniła firmę. Zafascynowana skomplikowanym procesem produkcyjnym, wprowadziła kilka udoskonaleń, m.in. stół do remuażu - urządzenie do usuwania osadu, wykorzystywane w produkcji szampana do dziś. Wdowa Cliquote stworzyła także formułę różowego szampana. Według jej pomysłu, eleganckie Rosé VCP,  nie było „kolorowane” -  sokiem z czarnej porzeczki, czy barwnikiem wyciskanym ze skórek winogron. Unikalna kompozycja Veuve Clicquot, powstała z połączenia białego i czerwonego wina.