Wina z regionu Alsace

Wino alzackie (franc. Vin d'Alsace; niem.: Elsässer Wein) jest produkowane w regionie Alzacja we Francji. Jest to przeważnie wino białe. Ze względu na wpływy germańskie, jest to jedyny region Appellation d'Origine Contrôlée we Francji, w którym produkuje się głównie wina szczepowe, zazwyczaj z odmian podobnych do tych stosowanych w winach niemieckich. Wraz z Austrią i Niemcami produkuje jedne z najbardziej znanych na świecie wytrawnych Rieslingów, a także bardzo aromatyczne wina Gewürztraminer. Wina produkowane są z trzema różnymi AOC: Alsace AOC dla win białych, różowych i czerwonych, Alsace Grand Cru AOC dla białych win z niektórych sklasyfikowanych winnic oraz Crémant d'Alsace AOC dla win musujących. Produkowane są zarówno wytrawne, jak i słodkie wina białe.

W 2006 roku winorośl uprawiano na 15 298 hektarach w 119 wsiach w Alzacji i wyprodukowano 111,3 mln litrów wina, co odpowiada 148,4 mln butelek o pojemności 750 ml, generując 478,8 mln euro przychodu. 78% powierzchni winnic zostało zaklasyfikowanych do produkcji win AOC Alsace, 4% do AOC Alsace Grand Cru, a 18% do AOC Crémant d'Alsace. Około 90% produkowanego wina jest białe. 25% produkcji jest eksportowane, a pięć największych rynków eksportowych alzackiego wina niemusującego pod względem wielkości to Belgia, Holandia, Niemcy, Dania i Stany Zjednoczone.

Istotny wpływ na historię alzackiego wina miały wielokrotne zmiany narodowości regionu Alzacji, który kilkakrotnie w historii przechodził z Francji do Niemiec i vice versa. We wczesnej historii alzackiego przemysłu winiarskiego wina były sprzedawane razem z innymi niemieckimi winami, ponieważ Ren zapewniał środki do transportu win. Przez większą część okresu po II wojnie światowej style win w Alzacji i Niemczech różniły się, ponieważ wina alzackie pozostawały w pełni sfermentowane, czyli wytrawne, w dużej mierze dlatego, że miały być łączone z jedzeniem. W tej samej epoce Alzacja również doświadczyła dążenia do wyższej jakości, co doprowadziło do przyznania statusu AOC. W ostatnich dziesięcioleciach różnica między Alzacją a Niemcami zmniejszyła się, ponieważ niemieckie wina stały się bardziej suche i mocniejsze, podczas gdy wiele win alzackich stało się słodszych, a wina z późnych zbiorów i wina deserowe zostały „odkryte na nowo” w Alzacji od czasów wprowadzenia oznaczeń VT i SGN w 1983 roku.

Całkowita powierzchnia winnic w Alzacji wzrosła w ciągu ostatnich dziesięcioleci, chociaż całkowita powierzchnia francuskich winnic zmniejszyła się. W 1967 r. było 9400 ha alzackich winnic, w 1982 r. 11 750 ha, a w 2007 r. 15 300 ha. W tym samym czasie spośród odmian najbardziej wzrosła Pinot gris, z 4% do 15% powierzchni winnicy, podczas gdy Sylvaner zmniejszyła się najbardziej.

Geografię obszaru uprawy winorośli w Alzacji wyznaczają dwa główne czynniki: Wogezy na zachodzie i Ren na wschodzie. Winnice są skupione w wąskim pasie, biegnącym mniej więcej w kierunku północ-południe, na niższych wschodnich zboczach Wogezów, na wysokości 175-420 m. Wysokości te zapewniają dobrą równowagę między temperaturą, drenażem i nasłonecznieniem w warunkach wzrostu Alzacji. Ze względu na przeważające wiatry zachodnie, Wogezy chronią Alzację przed deszczem i wpływem morza, dlatego region jest raczej suchy i słoneczny. Opady deszczu w Colmar wynoszą 500 mm, co czyni to miasto najbardziej suchym miastem w całej Francji. Intensywność opadów jest jednak zależna od danego miejsca. Podczas gdy zbocze w dół Wogezów jest na ogół skierowane na wschód, wiele z najlepszych miejsc jest zwróconych w kierunku południowo-zachodnim i południowo-wschodnim i korzysta z dodatkowego nasłonecznienia.

Geologia Alzacji jest dość zróżnicowana, w winnicach występuje wiele różnych rodzajów gleb. Gleby Alzacji są wynikiem jej położenia na uskoku geologicznym. Alzacja jako całość położona jest w zachodniej części Graben Renu, co jest wynikiem dwóch systemów równoległych uskoków, z opadającym blokiem między Wogezami a Szwarcwaldem.

Prawie wszystkie wina są białe, z wyjątkiem tych wytwarzanych z szczepu Pinot noir, które są bladoczerwone, często różowe, rzadko czerwone (np. Rouge d'Ottrott). Produkowane są również wina musujące znane jako Crémant d'Alsace. Większość białych win alzackich wytwarzana jest z aromatycznych odmian winogron, dlatego wiele charakterystycznych win alzackich jest aromatycznych, kwiatowych i pikantnych. Ponieważ bardzo rzadko mają aromat dębowej beczki, ich charakter jest bardzo czysty. Tradycyjnie wszystkie wina alzackie były wytrawne (co kiedyś odróżniało je od win niemieckich, z którymi dzielą wiele odmian winogron), ale ambicja produkowania win o bardziej intensywnym i owocowym charakterze skłoniła niektórych producentów do produkcji win z zawartością cukru resztkowego. Ponieważ nie ma oficjalnego oznakowania, które odróżniałoby wina całkowicie wytrawne od wytrawnych (lub nawet półsłodkich), czasami powodowało to pewne zamieszanie wśród konsumentów. Częściej znajduje się cukier resztkowy w Gewürztraminer i Pinot gris, które osiągają wyższą naturalną zawartość cukru w ​​momencie dojrzałości, niż w Rieslingu, Muskacie czy Sylvanerze. Zwykle istnieje „styl domowy” w odniesieniu do cukru resztkowego, tj. Niektórzy producenci produkują wyłącznie wina całkowicie wytrawne, z wyjątkiem win w stylu deserowym.

Prawie cała produkcja w Alzacji dotyczy wina AOC, ponieważ nie ma regionu Vin de pays obejmującego Alzację. Tak więc jedyną alternatywą dla produkcji wina AOC jest produkowanie Vin de table, co oznacza, że ​​nie można zidentyfikować żadnych odmian winogron, regionu pochodzenia ani rocznika.