Wina niemieckie stanowiły w 2007 roku 4% światowej produkcji wina, co stawia Niemcy na siódmym miejscu w klasyfikacji. Kraj wyprodukował wtedy 10,5 mln hl wina, z czego wyeksportowano 3,4 mln hl. Pod względem wielkości upraw winorośli Niemcy (102 026 ha) były wtedy piętnastym krajem na świecie i 1,3% udziału, przy czym powierzchnia upraw uwzględnia uprawy winogron deserowych.
Specjalnością kraju są wina białe (63,2% upraw stanowią szczepy białe), szczepy czerwone przeważają tylko w regionach Ahr i Wirtembergia. Znaczącą część produkcji stanowią wina musujące, określane jako Sekt, których produkcja stanowi dwukrotność produkcji szampana.
Niemieckie prawo winiarskie dzieli niemieckie wina na 4 kategorie:
Tafelwein – wina stołowe, dozwolone jest dodawanie cukru (szaptalizacja), max. zaw. alkoholu 15%,
Landwein – wina regionalne (odpowiednik francuskiego vin de pays), dozwolone dodawanie cukru, max. zaw. alkoholu 15%,
Qualitätswein bestimmter Anbaugebiete (QbA lub Q.b.A.) – wina jakościowe z określonych regionów, jednak w odróżnieniu od klasyfikacji francuskiej brak tu geograficznej klasyfikacji, a poszczególne Q.b.A. są różnicowane tylko według zawartości cukru w moszczu gronowym; dozwolone tu dodawanie cukru,
Qualitätswein mit Prädikat (QmP lub Q.m.P.), od 2006 roku oficjalnie Prädikatswein – wina jakościowe z wyróżnikiem.
W przypadku kategorii Qualitätswein mit Prädikat, "wyróżniki" (Prädikat), uszeregowane według poziomu cukru są następujące:
Kabinett – normalny zbiór, najbardziej wytrawne wina
Spätlese – opóźniony zbiór
Auslese – późny zbiór wyselekcjonowanych kiści gronowych
Beerenauslese – zbiór wyselekcjonowanych gron porażonych szlachetną pleśnią (botrytis)
Eiswein – "wino lodowe", zbór wyselekcjonowanych kiści zmrożonych pierwszymi przymrozkami
Trockenbeerenauslese – zbiór wyselekcjonowanych, wysuszonych gron (porównaj malaga)
Dla oznaczenia smaku używa się (przy czym określeń słodkie, a zwłaszcza półsłodkie używa się rzadko):
lieblich, halbsüß – słodkie i półsłodkie (te, które wykraczają poza półwytrawne, czyli z zawartością cukru w przedziale 18–45 g/l),
fruchtig, süß – słodkie (zawartość cukru powyżej 45 g/l),
halbtrocken – półwytrawne,
trocken – wytrawne.
Obowiązkowo na etykietach niemieckich win muszą znaleźć się następujące informacje:
kategoria (Tafelwein, Landswein, Q.b.A., Q.m.P.),
region uprawy (dla Tafelwein),
nazwa producenta i miejsce butelkowania,
objętość butelki i zawartość alkoholu,
oficjalny numer inspekcji jakościowej i numer partii (dla Qualitätswein),
Prädikat, czyli wyróżnik (dla Prädikatswein, czyli Q.m.P.).
Informacje takie jak: obszar pochodzenia, nazwy dwóch głównych odmian winorośli, rocznik produkcji, informacja, czy wino było butelkowane przez producenta, nazwa winnicy i opis smaku (wytrawne, słodkie etc.) należą do informacji nieobowiązkowych.
